ذهن نوشته های یک دختر مشرقی

من و دوستم یه مدته خیلی اکتیو شدیم (از بس ادم اکتیو دیدیم)

تازگیا یه رگه های از خشانتم پیدا کردیم !!۱مثلا من قبلا دختری آرام سر به زیر اصلا از دیوار صدا میومد از من نه اما الان تا یه چیزی میگن جواب میدم کاریم ندارم دختره یا پسر مثلا قبلا رعایت میکردم محل نمیذاشتیم اما الان نه اینکه محل بذارم ولی جواب میدم

اون روز با دوستم داشتیم در موردیه  همایشی حرف میزدیم  دوستم میگفت آره مثلا اینجوری همایش حال میده که بحث کنن یکی این بگه یکی اون بگه بعد دعوا شه !!!! 

نمیدونم چرا خشن شدیم  !!!

ماجرا 1:یه بار از پله های دانشگاه میومدیم پایین یهو یه پسری داشت به دختری میگفت (حالت داد و عصبانی ) میگه من عصبیم من عصبیم ؟  میگه من خشنم من خشنم ؟ !!

ماجرا 2: یه بار تو دانشگاه دعوا شد چند تا پسر داشتن با هم دعوا میکردن بر سر یه دختری  دعوایی بود که نگو! یکی میگفت ":تو گفتی آرش  بیشعوره نفهمه " اون یکی هلش میداد پایین از !  هیچکی نبود منو چند تا از دوستام وایساده بودیم یهو یکی از اون آقایون دید رفتند اون ورتر ماهم فضول رفتیم اون ورتر حالا هی اونا میرفتند هی ما دنبالشون  دستا زیر چونه چشا گرد نگاه بیچاره ها پیش خودشون میگفتن حالا اگه ما ول کنیم هم اینا ول کن ماجرا نیستند

پ .ن

1: دوستم (شخص ثالث )میگه من خشنم  من خشنم ؟

2: باور کنین ما میخواستیم بفهمیم چرا آرش بیشعوره ؟خوب حس کنجکاوی بود دیگه کاریش نمیشه کرد که

3: اصل دعوا :(همیشه پای یک زن در میان است ) با این وجود زن ها فرشته اند

نکته اخلاقی :  خشونت چیز بدیه دعوا هم بد آموزی داره به شما چه کی بیشعوره و نفهم ؟