4 سال
از روزی که به همراه پدر گرامی پرونده به دست راهی دانشگاه شدیم و در صف انتظار جهت ثبت نام ماندیم تا امروز که پشت این مانیتور، روبروی این صفحه اینترنتی آخرین انتخاب واحد دوران لیسانس را انجام دادیم 4 سال گذشت
.از روزی که ترم بوقی بودیم تا امروز که شدیم ترم آخری خاطراتی هست و خواهد بود
.از روزی که نتیجه انتخاب رشته ام رادیدم و جفت زانوی غم رابغل کردم و پشت درهای بسته اتاق گریه کردم و گفتم نمی روم ( ولی بلاخره رفتم) تا امروز که شدم دانشجوی ترم اخر مهندسی روز ها و شبهایی گذشت .
چرخ ها زدیم کارها کردیم و چیز ها دیدیم و شنیدیم و حالا ما مانده ایم و این 1 ترم باقی مانده !
درس ها آموختیم و شدیم مهندس کامپیوتر و چرخ ها زدیم و فرسنگ ها از اخلاق و رفتار آن دختر 18 ساله دبیرستانی دور و دورتر شدم . و حالا شده ام ترم آخری !
پی نوشت :
1: پی ان یو حداقل 4 ساله و نیم است آن هم مهندسی اش فکر نکنید من تنبلم !
2: هفته پیش عروسی همکلاسی دوران دبیرستانم بود یاد و خاطره روزهای خوب دبیرستان همراه با دیدین بعضی از معلمان آن دوران و البته به همراه چاشنی دلتنگی و دل گرفتن هم.
3: خواهر زاده محترم دندان دار شدند !! تا حالا مو کشیدن داشتیم حالا احتمالا گاز گرفتن ! ( خاله با تمام اینها قربانش میرود همچنان )
4: کاری در پیش است که تمام فکر و ذکرم شده. خدا کند به خیر و خوشی تمام شود. کمی برایم دعا کنید لطفا !
5:
" قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه میرود
و من چقدر ساده ام
که سالهای سال
به انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان
به ایستگاه رفته تکیه داده ام "
باید بپرد هرکه در این عرصه عقاب است